Wydarzenia

Dlaczego warto być ratownikiem medycznym?

04-04-2013

Instruktorzy wykładowcy z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach promowali wydział Nauk o Zdrowiu a w szczególności kierunek Ratownik medyczny. Przybliżyli naszym uczniom możliwości pracy w zawodzie ratownik medyczny oraz formy kształcenia.

Dlaczego warto studiować ratownictwo medyczne? Ustawa „O państwowym ratownictwie medycznym” zmieniła oblicze polskiej medycyny ratunkowej i systemu ratownictwa medycznego. Ratownik medyczny ma nową pozycję i nowe uprawnienia w hierarchii zawodów medycznych naszego kraju. To atrakcyjny zawód, który łączy w sobie niesienie pomocy z wysokimi kwalifikacjami zawodowymi.

I co dalej? Po ukończeniu I stopnia studiów macie możliwość kontynuowania dalszego kształcenia na studiach II stopnia z zakresu zdrowia publicznego. Wiedza, która zdobędziecie podczas studiów i duże umiejętności praktyczne pozwolą Wam znaleźć ciekawą pracę w jednostkach systemu ratownictwa medycznego.

Ratownicy pracują między innymi:

• w publicznych i niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej, w tym w szpitalnych oddziałach ratunkowych, zespołach ratownictwa medycznego, specjalistycznych służbach ratunkowych,
• w szkołach wyższych i ośrodkach nauczających,
• w Centrum Powiadamiania Ratunkowego szczebla powiatowego i wojewódzkiego,
• w powiatowych i wojewódzkich zespołach ds. opracowania regionalnych planów zabezpieczenia kryzysowego,
• w strukturach Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, jako instruktor pierwszej pomocy,
• w szkołach, jednostkach straży pożarnej, w różnych służbach ratunkowych (WOPR, GOPR, TOPR) i zakładach pracy o dużym ryzyku wypadkowości.

Poza wymaganą wiedzą medyczną kandydaci na ratowników muszą mieć również określone predyspozycje psychiczne muszą to być osoby opanowane, odporne na stres, potrafiące pracować w większym zespole i w razie potrzeby będące w stanie zapanować nad paniką ludzi w razie wypadków lub katastrof. Muszą szybko reagować i podejmować zdecydowane działania, bowiem od ich postępowania zależy często życie poszkodowanych.

• Barbara Terczyńska